Η Θεά του Έρωτα

Αφροδίτη το όνομα της μιας Θεάς ή αφροσιδιάζειν η λέξη με το με τρόπο αμεσότατο χαρακτηρίζει την ευχαρίστηση του ερωτισμού , Έρως και Ίμερος οι γιοι της , για κάποιους η θεά αυτή αντιπροσωπεύει την ασέβεια προς το πρόσωπου του θείου , στην ουσία όμως είναι ο λόγος της ύπαρξης του ερωτικού βιώματος , ο λόγος που σε κάνει να ποθείς τον σύντροφο σου , η πρωτόγνωρη δύναμη που σε σπρώχνει να βλέπεις μέσα σε ένα άτομο όλο τον κόσμο να μεταμορφώνεται και να ανυψώνεται . 

Η δύναμη αυτή παρουσιάζεται σχεδόν παντού στην μεσόγειο και επηρεάζει όλους τους πολιτισμούς . Η Κύπρις Αφροδίτη γεννιέται στην Πάφο όπου και κατασκευάζονται ναοί της από το 12 αιώνα π.χ. , στο σταυροδρόμι των πολιτισμών ο χαραχτήρας της δέχεται τις άπειρες επιδράσεις της μεσογείου και πλέκετε γύρω της η μυθολογία των Ελλήνων . 

Η Χρυσή Αφροδίτη του Ομήρου είναι η θεά της αγάπης , η θεά που επηρέασε την κρίση του Πάρη , η δύναμη που με την γοητεία της ξεγελά θεούς και ανθρώπους , είναι η θεότητα που μπορεί να πολεμά , να πληγώνετε , να κλαίει σαν παιδί και να υποκύπτει στα πάθη της . 

Ο Ησίοδος την αντιλήφθηκε σωστά ως την αρχέγονη δύναμη και γράφει , φτάχνει τον μύθο - πίσω στην αρχή του κόσμου - όταν ο Ουρανός χωρίστηκε με την Γη και τα κομμένα γεννητικά του όργανα περιπλανήθηκαν στην θάλασσα και σχημάτισαν έναν άσπρο αφρό , μέσα του γεννήθηκε ένα κορίτσι και βγήκε σε μια παραλία , η Αφρογεννημένη Αφροδίτη , η δύναμη της ενώσεως Γης και Ουρανού , η δύναμη της γέννησης και της ερωτικής ένωσης , η δύναμη που κινεί όλο τον κόσμο .

Στον Ύμνο εις Αφροδίτη παρουσιάζεται ως η Κυρία τον ζώων , η θεά που εμπνέει τον πόθο σε λύκους και σε λιοντάρια κάνοντας τα να ζευγαρώνουν δυο δυο στο διάβα της προς την κορυφή της Ίδης . 

Η Θεά έδωσε το έναυσμα να ξεδιπλωθεί το ερωτικό πάθος των ανθρώπων στη λυρική ποίηση , η δύναμη της είναι εκείνη που σπρώχνει το θύμα να πέσει με φόρα πάνω στην γοητεία του άλλου φύλου , να γευθεί τον ερωτισμό να πέσει θύμα της αποπλάνησης και της απόρριψης , να μπορεί να αντιστέκεται για τα χρηστά ήθη και τις κοινωνικές αντιδράσεις ....

Στα αργοναυτικά διαβάζουμε για μια ερωτευμένη κόρη ...

« και γοργά η καρδιά χτυπούσε στο στήθος της , καθώς μια ηλιαχτίδα τρεμουλιάζει πάνω στο τοίχο ενός σπιτιού χτυπώντας πάνω στο νερό που μόλις έχει γεμίσει ένα λέβητα ή έναν κάδο και πέρα δώθε χτυπιέται στο σύντομο πετάρισμά της και χορεύει , ‘έτσι και η καρδιά της κόρης πεταρίζει στο στήθος της , Κι ένα δάκρυ λύπης πλημμυρίζει τα μάτια της , κι ολοένα η αγωνία τη βασανίζει , μια φωτιά σιγόκαιει στο σώμα της και γύρω από τα εύθραυστα νεύρα της και κάτω βαθιά στη ρίζα του λαιμού της , όπου θρονιάζεται ο πόνος οξύτερος , κάθε φορά που ο ακάματος έρωτας τοξεύει την καρδιά της με τα βέλη της αγωνίας» 

Η Σαπφώ η δέκατη Μούσα γράφει τότε για αυτήν , ο Χατζηδάκης την τίμησε με την μουσική του . 

Κέλομαί σε Γογγύλα 

Πέφανθι λάβοϊσά μα 

Γλακτίν αν σε δηύτε πόθος 

αμφιπόταταϊ. 

ταν καλάν α γαρ κατάγωγις αυτά 

απτόαισ' ιδοϊσαν, εγώ δε χαίρω, 

και γαρ αύτα δη τόδε μέμφεταί σοι 

Κυπρογένηα.

(Σε φωνάζω Γογγύλα Φανερώσου πάλι κοντά μου. Το χιτώνα τον άσπρο σαν το γάλα όταν φοράς, νά 'ξερες τους πόθους που σε τριγυρίζουν ! όμορφη, και πώς χαίρομαι που δεν είμαι εγώ, μα η ίδια η Κυπρογένητη (Αφροδίτη) που σε μαλώνει) 

"...και το γέλιο σου αχ που ξελογιάζει την καρδιά μου 

σου τ' ορκιζομαι. 

γιατί μόλις παω να σε κοιτάξω 

νιώθω ξάφνου να μου κόβεται η μιλιά μου..." 

Μας μεταφράζει ο Οδυσσέας Ελύτης την δύναμη του Έρωτα 

Αργότερα ο Πραξιτέλης απέδωσε πρώτος την ανθρώπινη υπόστασή της με το πρώτο γυμνό άγαλμα της , την Κνίδια Αφροδίτη , η ίδια η θεά αναρωτήθηκε όταν το πρωτοείδε , μα που με είδε γυμνή ο Πραξιτέλης ?

Ο Ευριπίδης μέσο του Ηρακλή την χαρακτηρίζει ως την πιο γλυκιά θεά προς τους ανθρώπους , ενώ στις Βάκχες αίρει την αξία του έρωτα , ένας μαντατοφόρος του κάπου λέει ότι χωρίς κρασί και έρωτα «μηδ’άλλο απ όσα τους θνητούς ευφραίνουν» 

Μετά τα σύμβολα της Θεάς ξεχάσθηκαν και καταστράφηκαν , οι ιερείς πια απαιτούσαν την σωματική καθαρότητα για να έρθει η πνευματική κάθαρσης . Ο Έρωτας ξεγυμνώθηκε μαζί με τον Αδάμ από τον Παράδεισο , στο ερωτικό ένστικτο διείσδυσε ο Όφις της αμαρτίας και το χτύπησε πισώπλατα , το πάθος πλέον διώκεται .